NGAIH KA BAN LO’NG CHE

TC Lalrem Siama

NGAIH KA BAN LO’NG CHE

Chung si-ar mawite'n an eng vangkhua tinah,
Kei chu mahte’n ka thlir Zofir run riang zar hliap atang hian, 
Ngaih lungrualpui ka vai ka dawn sei ngam lo kei a riang hian; 

Tah lai ni kawlkunga'n liam mah se Thapui,
Zan khua a tawi chuang si lo leh zan mu chhin hi ka do zo si lo!
Hei ang zantlai nemah hian i tang bel ila eng dang ngai lehin mi ring che maw?
Tawnkhirh a rem lo vanga ka tan zan khua a hnim riai hi i dawn lo’m ni? 

Kha chen ka nghah anka nem biahthu them mai chauh pawh mi chhawn si lo,
Val dang chu dawn ni lo la in run sang pawh ka lo kai mai tur a!
Mahse maw val dang an lo lawi in run lii liaia'n, 
I lung lai ai ang vial zo lo Zopathlawi tuai tir lung ka vai thin e.

Val dang chhawm ka phal loh ngaihrawn vangkhaw mawitu lawhleng Lalhniang,
Thutin duhsam lungdi ka sam sual ngei ka lam i lo hawi lo,
I lam hawia ka seih min chhawn lo te’n duh lai leng dang i bel si thin;
Chutin ka lam hawiin tun chauh lo seih ni la mi u, 
Dam tein hringnun ka pal liam mial mah na ka lo ti!

Mi hawi lo mah ni la Ngaihlungdum,
Ngaih ka ban ngai lo’ng che;
I ngaih thuam ang do zawh ka phal ngai lo’ng e!